Blogcudan sonra farklı sitelerde yeni bir kaç sayfa edindim,çok yazarmışım gibi ...:P
sanırım artıık blogger yani burda devam edicem gerçi hala çözemediğim durumlar var.
Farklı bir şablon , chat sayfası, sayac bu gibi eklentileri yapmayı beceremedim.
Zamanla oda olur diye kendimi teselli edeyim..:)
Hayat ağır bir parça burda uzaklaşıyorum içinde bulunduğum koşuşturmacadan..
O kadar çok kişi tanıdım kii , her bir kişiden yeni yeni bir şeyler öğrendim..
Bu çok güzel bir yolculuk.
Seviyorum blogcu olmayı , günlük tutmayı hiç beceremedim ama sevdiğim hoşuma giden herşeyi mendil kenarıda olsa yazmayı sevdim paylaşmayı sevdim..
Şimdi bana bu keyfi blogta yaptığım paylaşımlar veriyor..
Ve şu güzel dizelerde ve melodide bir kere daha ben oluyorum yada benim sesim oluyorlar..
Konuştuk bütün gece, büyümekten, alışmaktan
Herkes bilir, söylemez, koptuk bir çocuktan
Tam birbirimize göreyiz, eğitimli günahkârlarız biz
Ağlarız suçumuza, oluruz tertemiz
Birden bir rüya başlar, meğer gerçek yokmuş
Eskisi gibiyiz, masum bir hayvan
Birden bir dünya başlar, sanki hiç kırmamışız
Anlamışız meğer, niye varız biz?
Bir düş gördüm peşinden koştum
İyi ki ağladım, iyi ki güldüm
Bir ses duydum çağırdın geldim
İyi ki var bir hikayem, başım sonum
Sabahın küçük serçesi, umut var mı hâlâ?
Yoksa yarın bir düş mü, dün gibi?
Boş bir vagon gibi durmuş, zaman aramızda
Tanıyan yok, bilen yok; gurbetteyiz,
Birden bir tren çığlığı, açılıyor kapılar
Kim binip gidecek, hangimiz kalacak?
Birden bir dünya biter, sanki hiç görmemişiz
Anlamışız meğer, niye varız biz?
ezginin günlüğü-konuştuk bütün gece
